Wędrujący wieżowiec. Projekt wieżowca studentów Politechniki zwiększy dostęp do edukacji w odległych częściach globu Data dodania: 2021-05-21

Futurystyczny projekt Pilgrim Skyscraper dotykający problemu edukacji w w krajach mniej rozwiniętych otrzymał wyróżnienie w tegorocznej edycji prestiżowego konkursu eVolo. Autorami pracy są Michał Wachura i Kamil Wróbel, studenci Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej.  

W tym roku na konkurs nadesłano 492 projekty. Międzynarodowe jury w skład którego wchodzili, poza Amerykanami, architekci z Wielkiej Brytanii, Iranu, Skandynawii, Turcji i Japonii wybrało trzech laureatów i przyznało dwadzieścia wyróżnień. Jedno z nich trafiło do polskich studentów, którzy projekt Pilgrim Skyscraper opracowali pod opieką naukową Janusza Poznańskiego z Politechniki Śląskiej. 

eVolo to konkurs na wieżowiec przyszłości Jego cel to promocja najbardziej innowacyjnych pomysłów które mogą pomóc w rozwiązywaniu palących problemów współczesnego świata, takich jak min. brak dostępu do edukacji w krajach rozwijających się. Coroczna nagroda, ustanowiona w 2006 roku jest uznaniem wizjonerskich pomysłów, które poprzez nowatorskie wykorzystanie technologii, materiałów budowlanych, programów użytkowania  i estetyki, zmieniają sposób, w jaki widzimy przyszłość architektury i jej związek ze środowiskiem naturalnym i miejskim.

- Problem analfabetyzmu na świecie dotyka ponad 700 milionów ludzi, a prawie trzy razy tyle nie ma dostępu do stabilnego systemu edukacji – mówi Michał Wachura. - Bez takich podstaw ludzie są odcięci od informacji oraz wiedzy, a tym samym stają się bardziej podatni na manipulację, nierówności społeczne, wyzysk, uprzedmiotowienie, a nawet niewolnictwo.

- Wierzymy, że każdy z wyżej wymienionych problemów można rozwiązać na dwa sposoby: doraźnie — poprzez politykę i programy naprawcze, oraz długofalowo — poprzez dostarczanie niezbędnej wiedzy i narzędzi regionom świata, które potrzebują wsparcia – dodaje Kamil wróbel. - Dzięki temu podnosi się  poziom samoświadomości i poczucia globalnej wspólnoty. Ta oddolna inicjatywa pomaga również w rozwiązywaniu takich problemów, jak masowa migracja, zmiany klimatyczne czy kryzys gospodarczy po pandemii

Projekt składa się z trzech etapów: pierwszy to produkcja infrastruktury badawczo-edukacyjnej czyli mówiąc prościej między innymi klas, laboratoriów, warsztatów, salek konferencyjnych itp. w wieżach montażowych zlokalizowanych we wcześniej wybranych częściach świata. Działają one jak ustawiona pionowo taśma produkcyjna, gdzie na każdym piętrze odbywa się inny etap montażu, tak jak w fabryce samochodów, tyle że pionowo. Każdy poziom warsztatu jest przygotowany do zainstalowania  części modułu, który w zależności od klimatu w jaki ma być wysłany posiada inne materiały wykończeniowe i konstrukcyjne. Budowa zaczyna się na poziomie +2, a kończy na dachu wieży. Tam znajduje się lądowisko, gdzie  moduły są zestawiane w większy pakiet. 

Drugi etap  to transport tych elementów  za pomocą latających modułów  przypominający duże drony, które wspomagane są balonem podobnym do tych używanych niegdyś w sterowcach. Jednostki miałyby dotrzeć tam, gdzie systemy nauczania nie istnieją lub są na niskim poziomie. 

Trzeci etap to tworzenie centrów edukacyjnych które powstają po wylądowaniu wcześniej wspomnianych jednostek latających.

Moduły przeznaczone są do pracy w każdym klimacie i mogą być powiększane, tworząc ośrodki badawcze, szkoły, laboratoria terenowe, ośrodki pomocy, szpitale, szklarnie itp., Mówiąc prościej moduł ląduje, a ludzie obsługujący projekt, którzy wcześniej przybyli na miejsce, ustawiają go według wcześniej ustalonego schematu w wieży montażowej, które dadzą dostęp do wiedzy, narzędzi i technologii współczesnego świata, zapewniając możliwość wyrównywania szans lokalnej ludności.

- Wierzymy, że poprzez edukację ludzi na całym świecie, możemy głęboko uzdrowić obszary czerwonej strefy na naszej planecie – podkreślają Wachura i Wróbel. - Edukacja i nauka jako nowoczesny towar luksusowy musi stać się dostępna dla wszystkich. Znacząco zwiększy to świadomość ekologiczną, ale także przywróci podmiotowość każdej jednostki, a przez to otworzyć drzwi do bardziej demokratycznego, zrównoważonego i pokojowego świata.

Andrzej Sługocki