W Gliwicach zakochałem się od pierwszego wejrzenia

Poznajcie ulubione miejsca w Gliwicach dla Tomasza Wójcika, dyrektora Centrum Ratownictwa Gliwice.

Niespotykanie spokojny człowiek. Pracoholik uwielbiający nowe wyzwania. Choć urodził się na Mazowszu, to dorastał w Tarnowskich Górach. Z sentymentem wspomina młodość, która przypadała na lata 70. i 80. - Jakże inne mieliśmy dzieciństwo, od tego jakie mają teraz młodzi ludzie – opowiada. - Nie było telefonów komórkowych, internetu. Po szkole popołudniami przesiadywało się na podwórku - piłka nożna, rower. Przyjaźnie z tamtych czasów przetrwały do dziś. Podobnie jak z okresu liceum. Trzymaliśmy się razem, wspólnie spędzaliśmy każdą wolną chwilę. Górskie wędrówki po Bieszczadach, Tatrach i Beskidach. Te ostatnie również zimą, na nartach na Skrzycznem. 

W liceum został ratownikiem wodnym i przez kilka lat był to jego sposób spędzania wakacji i zarobkowania. Za sobą ma wiele akcji. I to nie tylko tych szczęśliwie zakończonych.

Po maturze zaczęła się jego przygoda z Gliwicami, rozpoczął naukę w nieistniejącym już Pomaturalnym Studium Technicznym przy ul. Królowej Bony. 

- Nie dostałem się na AWF i trzeba było wdrożyć plan „B” – uśmiecha się.

W Gliwicach zakochał się od pierwszego wejrzenia. Urzekł go unikalny klimat miasta, jego barwna historia i – jak mówi - znacznie szersza, niż w Tarnowskich Górach, oferta spędzania wolnego czasu. 

Po PST przez trzy lata pracował jako nauczyciel w jednej z tarnogórskich podstawówek, jednocześnie studiując na Politechnice Śląskiej. - Praca w szkole nie była jednak szczytem moich marzeń - tłumaczy. - Wciąż ciągnęło mnie do ratownictwa, służb mundurowych. Wstąpiłem do straży pożarnej. W szeregach tej formacji, w komendzie w Gliwicach, spędziłem 27 lat. Zaczynałem od zwykłego strażaka, a skończyłem służbę jako naczelnik wydziału operacyjnego. 

Jeszcze pracując w straży uczestniczył w pracach projektowych i opiniodawczych nad organizacją ośrodka powiadamiania ratunkowego i numeru alarmowego 112, systemu, który na przełomie wieków wdrażany był w całym kraju. Prezydent miasta w 2001 r. ogłosił konkurs na szefa jednostki, która dziś nazywa się Centrum Ratownictwa Gliwice. - Wystartowałem i wygrałem – mówi. - Budowaliśmy CRG od podstaw, wprowadzaliśmy nowe rozwiązania, których celem było koordynowanie pracy służb ratowniczych w mieście. Najważniejszym elementem tego systemu była zintegrowana dyspozytornia. Modelowa, którą przyjeżdżali i podglądali samorządowcy z całej Polski. Jestem dumny, że szefuję tej jednostce już 19. rok.

Po pracy resetuje się poprzez aktywny wypoczynek. Turystyka, sport, a w szczególności siatkówka.