Turlak i najlepszy Bazgroł. 10-letnia knurowianka z sukcesami w projektowaniu oraz tworzeniu komiksów Data dodania: 2018-07-07

- Historyjka, w której przedstawiłam własną wersję początków Polski, powstała jako praca do szkoły. Jest to mój pierwszy całkowicie samodzielnie wymyślony komiks. Przekalkowałam obrazki z odcinka „Szkoła latania” i dodałam własny scenariusz. Szczególnie uradowała mnie nagroda specjalna Fundacji Kreska, która dba o pamięć Janusza Christy, twórcy postaci kasztelana Mirmiła oraz smoka Milusia – mówi z dumą Julia.

Główna nagroda w konkursie Bazgroł nie jest pierwszym osiągnięciem dziewczynki.  Jako sześciolatka napisała bajkę „O Fenku, który nie wiedział, kim jest” i zapewniła sobie pierwsze miejsce w ogólnopolskim konkursie. Ma też na koncie wcześniejszą wygraną w Bazgrole, za ilustracje do książki „Awantura o małpkę Fiki-Miki” oraz zwycięstwo w ogólnopolskim konkursie na komiks „Podróże Koziołka Matołka – Hiszpania”.

Poznajcie Julię Powiecką, uczennicę IV klasy Miejskiej Szkoły Podstawowej im. M. Konopnickiej w Knurowie.

Jak wszystkim wiadomo, na początku było słowo. Ale nie w przypadku Julki. W świecie jej wyobraźni rządzą kształty, kolory, kreski i barwy. - Słowo tylko uzupełnia, stawia kropkę nad „i”. Na pierwszym miejscu jest ilustracja. Czasem jedynie streszcza historię, czasem każe się więcej domyślać, niż odsłania – tłumaczy nadzwyczaj poważnie jak na swój wiek mała artystka. 

Julka uwielbia wymyślać historie. Gdy nie znała jeszcze alfabetu, mogła je przelać na papier, rysując. A i teraz łatwiej jej „pisać” pędzlem niż piórem. Z pędzlami, kredkami, farbkami i innymi narzędziami plastycznymi jest Julka za pan brat od zawsze.

Chwytając za ołówek i kredkę dziewczynka łatwo zapomina o bożym świecie. Rysuje  na czym i kiedy tylko się da. Zapełnia kreskami kartki, serwetki, każdy skrawek wolnego papieru, niech to będą nawet ścinki, bilet, paragon. W pewnym momencie w świecie rysunków odbijających rzeczywistość pojawiły się postaci pochodzące z wyobraźni autorki. 

- Pierwsze były Dziwolągi, stwory przypominające nieco ludzi, a nieco zwierzęta, na przykład żyrafę, lwa, małpkę. Najdziwniejsze było w nich jednak to, że czegoś miały w nadmiarze, dla przykładu trzecią rękę lub nogę, albo czegoś im brakowało, jak oka – przypomina sobie Julcia.

Dalekim następcą Dziwolągów jest Zdzich-Patyczak, główny bohater komiksu. I to komiksu w odcinkach. - Historia rozwija się z rysunku na rysunek. Dzieje się tak: namaluję jakąś przygodę Patyczaka i wsuwam kartkę do pokoju Ali. Jeżeli  roześmieje się albo odkrzyknie „OK”, powstaje następny obrazek – opowiada dziewczynka. Ala jest starszą siostrą Julii i osóbką, która ma również coś do powiedzenia w tej historii. 

Kredki, farbki i kartki nie pojawiły się w życiu Julii znikąd. Podsunęli je rodzice,  którzy bardzo wcześnie dostrzegli talent córeczki. Przydała się matczyna wiedza pedagoga. Nie na darmo poszły też godziny spędzone na opowiadaniu i czytaniu. Żywiła się nimi wyobraźnia dziewczynki, co owocuje teraz na wielu polach.   

- Ale z biegiem czasu zwiększał się wpływ Ali na to, czym zajmuje się Julka. Wzoruje się na starszej siostrze i coraz częściej staje dla niej partnerem. Znakomicie się uzupełniają. Ala posiada uzdolnienia literackie. Napisała scenariusz do komiksu o przygodach Małpki Fiki-Miki. W tandemie stworzyły pracę, która zdobyła główną nagrodę w konkursie literacko-plastycznym Bazgroł - mówi pani Olga, matka dziewczynki. 

Współpraca sióstr układa się wzorcowo również w miejscu, które często jest areną walki nawet w rodzinie.  Czwarto- i szóstoklasistkę połączył szkolny projekt, w którym badały czystość wód Odry pod kątem… przywrócenia na terenie Polski populacji perłorodnych małż słodkowodnych. Mieszkanie przez jakiś czas przypominało laboratorium wypełnione menzurkami, próbówkami i mikroskopami. Siostry doskonale bawiły się w naukowców, ich praca przyniosła konkretne wyniki, choć na  publikację muszą jeszcze poczekać. 

Julia nie cierpi nudy. Ma dziesięć lat, a zainteresowaniami mogłaby obdzielić pół miasta. A Ala jej w tym niewiele ustępuje. Obie dziewczynki pływają  jak ryby, trzymają się w siodle niczym kowbojki, stawiają pierwsze kroku w kickboxingu. Z myślą o dalekich podróżach, zainspirowanej programem „Boso przez świat”, zaczęły poznawać język hiszpański. Ale dla Julii na pierwszym miejscu wśród zajęć są  warsztaty plastyczne w gliwickim UFFO, a najbardziej cieszy się z nagród związanych z obrazami.

Jak na razie największym sukcesem małej artystki jest wygrana w tegorocznej edycji ogólnopolskiego konkursu organizowanego przez Europejskie Centrum Bajki w Pacanowie. Praca spotkała się z ogromnym uznaniem jury, a jedną z nagród było otrzymanie jej drukowanej wersji. Tym samym Julia ma na półce swoją pierwszą wydaną książkę.

Za Julią pracowity rok, zakończony, a jakże, sukcesem: średnią ocen niemal na sześć. Teraz czas na wypoczynek. Prymuska wybiera się na obóz windsurfingowy  do Czaplinka na Pojezierzu Drawskim.

To najbliższe plany. A czy już wie, co chciałaby robić w dalszej przyszłości? Odpowiedź przychodzi natychmiast – projektować. Choć nie wie jeszcze dokładnie, co: może meble, może ubrania, a może nawet domy. 

– Generalnie stwarzać coś, co sprawi, że świat będzie lepszy, a przynajmniej bardziej ładny – wyjaśnia Julka. 

Te marzenia mają swoje podstawy. Dziewczynka, choć nie skończyła jeszcze dziesięciu lat, ma już za sobą pierwsze próby w sztuce projektowania. I pierwsze sukcesy. Stoliczek łazienkowy, rodzaj podpórki, na której można rozłożyć książkę, siedząc na... sedesie, wymyśliła, gdy miała sześć lat. Rzecz wygrała konkurs „Meblotworzenie” i doczekała się nawet udziału w wystawie w Dobrodzieniu oraz na zamku w Cieszynie. 

Z kolei „Turlak” – trochę mebel, a trochę plac zabaw, czyli rura wyściełana wykładziną ze sztucznej trawy, w której można się  turlać w domu, gdy nie ma ładnej pogody - dał jej pierwsze miejsce w konkursie „Mebel dziecięcych marzeń”. 

- To pewnie odzywają się geny – śmieje się pani Olga. – Mąż, Marek, jest architektem. Czułby się nadzwyczajnie szczęśliwy, gdyby któraś z dziewczynek poszła w jego ślady.

Mając na względzie  osiągnięcia sióstr, szeroki zakres ich talentów oraz determinację, można mieć pewność, że, jeżeli tylko będą chcieć, spełnią marzenia taty bez problemu.