Piast Gliwice. Badia: Czuję się ważnym ogniwem Piasta Data dodania: 2020-08-22

O sukcesach, nadchodzącym sezonie i ważnych decyzjach podejmowanych wspólnie z żoną rozmawiamy z liderem Piasta Gliwice, Gerardem Badią.

– Mam już 31 lat i najwyższa pora myśleć o tym, co będę robił po zakończeniu piłkarskiej kariery. Rozmawialiśmy o tym z żoną. To nie była łatwa decyzja, ale ostatecznie, wspólnie, postanowiliśmy, że jeszcze przez rok będę grał w Piaście. Niebagatelny wpływ na tę decyzję miało też podejście władz klubu, które wciąż widzą dla mnie miejsce w drużynie. Czuję, że jestem ważnym jej ogniwem i to ma dla mnie kolosalne znaczenie. 

– Tak, pojawił się kierunek grecki, ale z rodziną znakomicie czujemy się w Gliwicach. Gemma z córeczkami niebawem ponownie przyjedzie do Polski.

– Zacznę od tego, że sportowo to były fantastyczne dwa lata. Najpierw mistrzostwo, teraz trzecie miejsce. Może u kibiców pojawił się pewien niedosyt, ale musimy szanować ten brązowy medal. Piast jest w tej chwili liczącą się w kraju siłą. Przypomnę, że w ciągu pięciu lat trzy razy zdobyliśmy ekstraklasowe podium. Dziś nikt nie powie, że Piast jest piłkarskim średniakiem, mimo że o budżetach takich klubów, jak Legia, Lech czy Lechia możemy pomarzyć. 

– Bez wątpienia. Prawie dwa miesiące trenowaliśmy indywidualnie, w domach. Trochę bałem się o naszą formę, ale kiedy wróciliśmy na boiska, nie było tak źle. Po wznowieniu rozgrywek różnie bywało z wynikami, lecz do końca biliśmy się z Lechem o wicemistrzostwo.

– Końcówka sezonu była bardzo wyczerpująca, graliśmy w zasadzie co trzy dni, dlatego potrzebowaliśmy odpoczynku. Ja wróciłem do Hiszpanii i słodko leniuchowałem. Kiedy po sezonie masz zwykle trzy tygodnie urlopu, to po drugim musisz powoli przygotowywać organizm do wysiłku, powrotu na boisko i intensywnego treningu. Teraz było inaczej. Dzieci zostawiliśmy rodzicom i razem z żoną odpoczywaliśmy kilka dni na małej hiszpańskiej wyspie Formentera. 

– Moi rodacy wyciągnęli wnioski z początku roku i nie lekceważą już zagrożenia. Na ulicach noszenie maseczek jest obowiązkowe, jeśli jej nie masz, narażasz się na karę. W hotelach są pustki. W tym, w którym byliśmy z żoną, obłożenie było zaledwie 30-procentowe. Musimy pamiętać, że Hiszpania to kraj żyjący z turystów i nie może sobie pozwolić na ponowny, tak gwałtowny wybuch epidemii.

– Jak co roku. To czas, kiedy musisz budować formę i przygotować organizm do wielomiesięcznego wysiłku. Wszyscy jesteśmy zmęczeni, ale wiemy, że to będzie procentowało. 

– Tym razem gramy tylko jeden mecz, bez rewanżu. Myślę jednak, że jesteśmy bogatsi o doświadczenia z poprzednich sezonów i powalczymy o dobry wynik. 

– Oczywiście, że tak, i to nie tylko w sportowym znaczeniu, ale również koleżeńskim. Kolejny sezon jestem w Piaście i znowu ktoś odchodzi. Na początku trzymałem się z Hiszpanami: Carlesem Martinezem i Rubenem Jurado. Kiedy odeszli, związałem się z Joelem, Uroszem, Aleksem, Mikkelem (Kirkeskowem – red.). Zawsze trzymaliśmy się razem, wspólnie spędzaliśmy wolny czas, odwiedzaliśmy się z rodzinami. Teraz ekipa znów się wykrusza. Tęsknię, ale taka jest piłka nożna. Dziś jesteś tutaj, jutro gdzie indziej.

– Wierzę, że Michał Żyro i Patryk Lipski dodadzą jakości naszej grze. Bardzo dobrym piłkarzem jest Javier Hyjek. Chłopak ma talent i jeśli dalej będzie solidnie pracował, to Piast może mieć z niego ogromny pożytek. A nasze szanse? Musimy od początku pokazywać siłę i udowadniać na boisku, że z nami wciąż trzeba się liczyć. Wtedy będzie dobrze.

Rozmawiał: Andrzej Sługocki