Podjęcie
prac konserwatorskich w 2016 było konieczne ze względu na zły stan
techniczny oraz estetyczny zabytku. Funkcjonująca w warunkach ciągłego
zawilgocenia fontanna była w różnym stopniu pokryta warstwą tzw.
kamienia kotłowego, czyli osadu węglanów wapnia i magnezu, powstającego z
opływającej obiekt twardej wody. Niecka fontanny była nieszczelna, a
instalacja wodno-kanalizacyjna nie funkcjonowała prawidłowo.
Wykonano ją w 1928 r. i ustawiono na placu przed Haus Oberschlesien,
najbardziej reprezentacyjnym hotelem w mieście. Jej autorem był znany
niemiecki rzeźbiarz Hans Dammann. Absolwent Królewskiej Akademii Sztuki
w Berlinie, twórca wielu pomników i fontann. Jego prace prezentowano na
Wystawach Sztuki Światowej w Berlinie, a za rzeźbę
„Fontanna-Pragnienie”, zrealizowaną w 1914 roku w Bad Homburg vor der
Höhe, cesarz Wilhelm II nadał Dammannowi tytuł profesora.
Popularne Diabełki są stałym elementem miejskiego pejzażu do tego stopnia, że mieszkańcy natychmiast rejestrują ich „zniknięcie”. A znikały w pracowaniach konserwatorskich dwukrotnie: w 2010 i 2016 roku.
Popularne Diabełki są stałym elementem miejskiego pejzażu do tego stopnia, że mieszkańcy natychmiast rejestrują ich „zniknięcie”. A znikały w pracowaniach konserwatorskich dwukrotnie: w 2010 i 2016 roku.
Ważną
częścią prac było zapewnienie Diabełkom właściwego posadowienia oraz
izolacji. Obiekt wydźwignięto do pierwotnego poziomu nad terenem.
Instalację dobrano tak, aby tryskający strumień wody nie powodował jej
nadmiernego rozbryzgiwania na rzeźby. Najbardziej zniszczone elementy,
czyli bloki oktogonalnego obramowania niecki, zrekonstruowano w technice
oryginału, w tzw. sztucznym kamieniu. Do jego wykonania użyto
specjalnie dobranych kruszyw marmurowych.
Rzeźbiony cokół z wapienia
muszlowego poddano żmudnemu oczyszczaniu z grubych osadów kamienia
kotłowego. Bloki kilkakrotnie odsalano do okładów z ligniny i
zdezynfekowano. Liczne spękania, ujawnione po oczyszczaniu, wypełniono
żywicami, a ubytki powierzchni uzupełniono zaprawami mineralnymi o
właściwościach dobranych do oryginalnego kamienia.
Metalowe odlewy
Faunów wymagały nie tylko oczyszczenia z osadów kamienia, ale także
usunięcia założonych w przeszłości intensywnie zielonych warstw patyny
chemicznej i farb organicznych.
Nad pracami czuwa zespół
pracowników firmy Konserwacja Zabytkowej Architektury z Tarnowskich Gór
pod kierunkiem konserwatorów zabytków Dariusza Makosza i Mileny
Mzyk-Makosz.
Na metalowej obręczy pod figurami zachował się podpis odlewni:
„Guss Heinze-Barth Berlin”.Niestety, nie zachował się kuty wgłębnie napis w dolnej części cokołu, znany z materiałów archiwalnych: HANS DAMMANN/GRÜNEWALD BERLIN/ HEINRICH ROCHLITZ.
Wymiary obiektu: niecka – szerokość 430 cm; cokół – średnica 149, wysokość 141 cm; przedstawienia Faunów – średnica 130, wysokość 110 cm.
Na metalowej obręczy pod figurami zachował się podpis odlewni:
„Guss Heinze-Barth Berlin”.Niestety, nie zachował się kuty wgłębnie napis w dolnej części cokołu, znany z materiałów archiwalnych: HANS DAMMANN/GRÜNEWALD BERLIN/ HEINRICH ROCHLITZ.
Wymiary obiektu: niecka – szerokość 430 cm; cokół – średnica 149, wysokość 141 cm; przedstawienia Faunów – średnica 130, wysokość 110 cm.
Komentarze (0) Skomentuj