Rektor Politechniki Śląskiej: wykorzystajmy wirusa mobilności Data dodania: 2020-10-12

Musimy obrać dziś inną perspektywę i traktować pandemię nie tylko jako dopust, ale szansę na wprowadzenie nowych technologii. 

Na pewno zmienił funkcjonowanie uczelni, wpływając na charakter zajęć, które od marca prowadzimy z wykorzystaniem platformy zdalnej edukacji. Zależy nam na wysokiej jakości kształcenia, dlatego musimy pilnować, by przy takim sposobie nie zgubić najważniejszego: relacji mistrz – uczeń oraz właściwego przekazywania wiedzy. Nowy rok akademicki, po raz pierwszy w historii, będzie inny. Studenci rozpoczną zajęcia w trybie hybrydowym – w salach, gdyż część zajęć wymaga dostępu do laboratoriów i unikatowej aparatury oraz na odległość, gdy jest to możliwe. Cały czas istnieje zagrożenie, że infekcje mogą się pojawić, dlatego od początku pandemii, a szczególnie teraz, podejmujemy wszelkie środki ostrożności, wprowadzając zupełnie inną organizację kształcenia. Będzie się więc studiowało trochę inaczej, lecz staramy się, by wszystkie wymuszone „nowinki” przyczyniły się do wzbogacenia oferty dydaktycznej. Zdalne kształcenie daje nam też nowe możliwości, jeśli chodzi o umiędzynarodowienie uczelni – zapraszamy wykładowców z zagranicy, którzy w normalnych warunkach zapewne nie przyjechaliby na Politechnikę Śląską, bo zwyczajnie nie mieliby na to czasu.  

Musimy obrać dziś inną perspektywę i traktować pandemię nie tylko jako dopust, ale szansę na wprowadzenie nowych technologii. Firmy już przyzwyczaiły się do trybu zdalnego, co ma dobre strony, chociażby ze względu na możliwość tworzenia dużych międzynarodowych zespołów badawczych. Nie zastąpi to oczywiście kontaktów społecznych, ale to wymóg czasu i sytuacji.  

Najważniejsze jest bezpieczeństwo, bo musimy pamiętać, że w grupie podwyższonego ryzyka znajduje się prawie 3100 pracowników oraz wielu studentów. Rozumiem, że nie wszyscy są zachwyceni „nową” uczelnianą normalnością, sądzę jednak, że dostrzegają wyższą konieczność. W poprzednim semestrze studenci przeprowadzili ankietę dotyczącą zdalnego kształcenia, padło wiele krytycznych uwag, ale wskazano także zalety – w przypadku trudnych przedmiotów można przewinąć wykład i posłuchać jeszcze raz. Nagrywamy zajęcia i przechowujemy je na platformie zdalnej edukacji do końca semestru, dopóki studenci nie zaliczą danego przedmiotu. Z kolei wykładowcy zauważyli lepszą frekwencję. Sądzę, że z czasem dostrzeżemy również inne pozytywne cechy tego systemu i w przyszłości je wykorzystamy.  

Kształcenie zdalne to nie tylko nasz, polski, sposób. Największe renomowane uczelnie na świecie stosują dziś taki tryb. W poprzednich latach borykaliśmy się z problemami wizowymi dla  studentów z krajów azjatyckich czy afrykańskich, w tej chwili możemy część semestru prowadzić zdalnie, a w momencie, gdy będą mogli przyjechać, realizować zajęcia praktyczne, wymagające na przykład dostępu do laboratoriów, wtedy uzupełnią zajęcia kontaktowe. Jesteśmy w trakcie rekrutacji studentów zagranicznych i mamy bardzo dużo chętnych na studia we wspólnej szkole doktorskiej, uruchomiliśmy także specjalny program, ok. 50 miejsc, dla osób z Białorusi. 

Staraliśmy się, by pandemia nie spowodowała spowolnienia działalności. Już w kwietniu, po pierwszym rozluźnieniu, ogłosiliśmy konkursy na projekty dla studenckich kół naukowych, grup prowadzących kształcenie zorientowane problemowo i projektowo. Od pierwszych dni zawieszenia funkcjonowania w tradycyjnej formie Politechnika Śląska bardzo aktywnie włączyła się w zwalczanie skutków epidemii. Zaczynaliśmy od masek, przyłbic, adapterów do filtrów Hepa, sięgając po bardziej zaawansowane rozwiązania, np. informatyczne, z wykorzystaniem sztucznej inteligencji do wspomagania procesu diagnostycznego, systemy dezynfekcji zwiększające bezpieczeństwo w szpitalach oraz miejscach publicznych. Sami też z nich korzystamy. Uruchamiamy kolejne procedury związane z programem uczelni badawczej, obserwujemy duże zainteresowanie projektami projakościowymi, dofinansowujemy przełomowe badania naukowe, wdrożyliśmy także własny program finansowania badań na rzecz skutków COVID. 

Po pierwsze, przeżyć ten rok bezpiecznie, uniknąć dużych zachorowań, bo liczymy się z tym, że pojedyncze na pewno będą. To marzenie całej wspólnoty akademickiej. Po drugie, chciałbym zintegrować ją wokół badań naukowych i świetnego kształcenia, tworząc interdyscyplinarne zespoły badawcze z różnych wydziałów i katedr, sięgające po nowatorskie projekty.   

W 2007 roku, z rąk prezydenta RP, odebrał tytuł profesora w dziedzinie nauk technicznych. Główne obszary badawcze to dynamika maszyn, mechatronika oraz projektowanie pojazdów wojskowych.