Za nami dwa niezwykle udane koncerty festiwalowe. Publiczność dopisała, artyści zagrali znakomicie. GFB to marka Gliwic, stąd w programach, podobnie jak w tym roku, zespoły i soliści z najwyższej światowej półki. Nie bez znaczenia są także  miejsca koncertów - od Ruin do kościołów, w tym po raz pierwszy w historii festiwalu poza Gliwicami, bo w Toszku. Zapraszamy więc na muzyczną ucztę.     

20 lipca (środa), godz. 19.00, Ruiny Teatru „Victoria”, Gliwice, Al. Przyjaźni 18, 
Weneckie inspiracje”
Natalia Kawałek – mezzosopran
Stefan Plewniak – skrzypce, kierownictwo artystyczne
Zespół Muzyki Dawnej IL GIARDINO D’AMORE
w programie: G.F. Handel, B. Marcello, G. Torelli, A. Vivaldi

Trzeci festiwalowy wieczór przyniesie nam - pierwsze w Gliwicach - spotkanie z jednym z czołowych polskich zespołów muzyki dawnej, którego światowa kariera rozwija się niezwykle intensywnie. Dowodzą tego zarówno wypełniony kalendarz, entuzjastyczne recenzje i podziw słuchaczy, jak też imponująca lista prestiżowych sal, w których IL GIARDINO D’AMORE i jego szef, skrzypek Stefan Plewniak, są stałymi gośćmi. Bach a Italia, to temat wielce fascynujący. Trudno wyobrazić sobie jak wyglądałby bachowski styl instrumentalny bez Włochów na czele oczywiście z Antonio Vivaldim. O tym właśnie przekonamy się słuchając wybranych dzieł weneckich mistrzów, jakie stanowiły dla Bach bezpośrednią inspirację i które przełożył także na swój własny dźwiękowy język. Całość dopełni niezwykły wokalny kunszt Natalii Kawałek, ukazujący doskonale pełnię emocjonalnego bogactwa i wirtuozerii włoskich arii.

22 lipca (piątek), godz. 19.30, Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, Gliwice, ul. Daszyńskiego 2
Nadzwyczajny recital klawesynowy – Zuzana Růžičková in memoriam
Mahan Esfahani (Wielka Brytania) – klawesyn (wg M. Mietke 1710)
w programie: J.S. Bach – Wariacje Goldbergowskie

Każdy żywy kontakt z tak genialnym dziełem, jakim są bachowskie Wariacje Goldbergowskie, gwarantuje słuchaczom moc intensywnych artystycznych przeżyć i okazję do głębokiej refleksji, wykraczającej daleko poza świat dźwięków. Tym bardziej, jeśli tajemnicę tej muzyki zgłębia jeden z najbardziej utytułowanych i wszechstronnych współczesnych klawesynistów – Mahan Esfahani. Artysta jest ostatnim i ulubionym uczniem wspaniałej czeskiej klawesynistki Zuzany Růžičkovej, której 95. rocznica urodzin i 5. rocznica śmierci przypadają w tym roku. Dlatego też nasz gość zadedykował swój recital pamięci tej niezwykłej artystki, która wykształciła kilka generacji muzyków specjalizujących się w muzyce dawnej, m.in. Christophera Hogwooda, a także po raz pierwszy nagrała na płyty całego klawesynowego Bacha. Podczas koncertu będzie też pierwsza w Gliwicach okazja do posłuchania kopii znakomitego niemieckiego instrumentu Michaela Mietke z 1710 roku. Jan Sebastian bardzo cenił te klawesyny, grając samemu na nich i czerpiąc inspirację m.in. do stworzenia wspaniałej kadencji w V Koncercie brandenburskim.

23 lipca (sobota), godz. 19.00, Kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej, Toszek, ul. Zamkowa 1
„Młody barok”
Zespół Muzyki Dawnej AMOS ENSEMBLE
Daniel Oktawian Piotrowski – kontratenor
Szymon Strzelczyk – skrzypce barokowe
Magdalena Kasprzyk-Dobija – wiolonczela barokowa
Marta Pindór – klawesyn
w programie: J.S. Bach, Ch. Graupner, G.Ph. Telemann, G. F. Handel

Podczas tegorocznej edycji po raz pierwszy wychodzimy z koncertami poza Gliwice. Chcemy zaprosić słuchaczy do pięknego barokowego kościoła św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Toszku. Tam właśnie zagości nasza festiwalowa estrada młodych. Wystąpi na niej wielce utalentowany i legitymujący się już imponującą liczbą prestiżowych konkursowych laurów gliwicki kontratenor Daniel Oktawian Piotrowski wraz z zespołem. W ich wykonaniu usłyszymy wokalne i instrumentalne dzieła niemieckiego baroku, reprezentujące dwa główne nurty epoki: sacrum i profanum. Artystycznym credo młodych wykonawców jest prezentowanie tej muzyki według panujących ówcześnie zasad, przy jednoczesnym zaimplementowaniu świeżego, współczesnego spojrzenia na jej materię.

24 lipca (niedziela), godz. 19.30, Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, Gliwice, ul. Daszyńskiego 2
„Barokowe premiery”
Anna Firlus – klawesyn
Krzysztof Firlus – viola da gamba
Izabela Kozak, Marzena Biwo – skrzypce barokowe
Natalia Reichert – altówka barokowa
Łukasz Macioszek – kontrabas barokowy
w programie: C.F. Abel, Ch. Schaffrath

Jednym z bardziej frapujących walorów dawnej muzyki jest to, że mimo upływu wieków ciągle pozwala nam ona odkrywać swoje nowe oblicze poprzez nieznane dotąd obszary repertuarowe. W przepastnych zasobach archiwów i bibliotek co rusz udaje się odnaleźć intrygujące dzieła, zarówno tych największych mistrzów, jak i twórców znanych dziś wyłącznie ze wzmianek w leksykonach. My także będziemy mogli uczestniczyć w takiej eksploracji wspólnie z wykonawcami szóstego koncertu. Anna i Krzysztof Firlusowie przedstawią gliwickiej publiczności program składający się wyłącznie z prawykonań. Dwa koncerty klawesynowe Schaffratha nie były nigdy wykonywane, zaś dwa koncerty gambowe Abla zabrzmią po raz pierwszy w Polsce. Obaj kompozytorzy, choć estetycznie reprezentują już epokę klasycyzmu, to związani są blisko zarówno z samym Bachem, jak i jego synami, a w biografii Christopha Schaffratha znaleźć można bardzo ciekawe wątki polskie.

26 lipca (wtorek), godz. 19.00, Ewangelicko-Augsburski Kościół Zbawiciela, Gliwice, ul. Jagiellońska 19A
„Jesu, meine Freude”
Ensemble Baroque Quintet (Czechy)
Pavla Radostová – sopran
Tereza Válková – sopran, kierownictwo artystyczne
Martin Ptáček – alt
Jakub Kubín – tenor
Jiří M. Procházka – bas
Jiřina Marešová – pozytyw
Dalibor Pimek – wiolonczela barokowa
w programie: J.S. Bach, D. Buxtehude, S. Capricornus, H. Schütz

Tytuł finałowego koncertu zaczerpnięty jest z największego i najbardziej złożonego bachowskiego motetu, zaś cały program stanowi muzyczną egzemplifikację barokowego rozumienia sensu i celu ziemskiej wędrówki człowieka. Większość kompozycji, które wykona dla nas Ensemble Baroque Quintet to właściwie muzyka żałobna lub pasyjna, co oczywiście w przypadku tej epoki nie oznacza, że bezgranicznie smutna i pozbawiona jakiejkolwiek nadziei. Skupia naszą uwagę na odwróceniu się od rzeczy doczesnych i zwróceniu ku duchowi Jezusa, który triumfuje nad wszelkim smutkiem. Wykonawcy sięgną też do wczesnobarokowych źródeł protestanckiej muzyki religijnej w postaci arcydzieł wielkich bachowskich poprzedników: Schűtza i Buxtehudego, z których zdobyczy Jan Sebastian tak obficie korzystał w swoich dziełach oratoryjno-kantatowych.

wstecz

Komentarze (0) Skomentuj